Mikulińce (Mykulyntsi)
Gród Mikulin wymieniany był w źródłach już w 1084 roku. Po najazdach tatarskich w połowie XIII w. osada upadła, a na jej miejscu powstała wieś Mikulińce.
Właścicielem miasteczka był Krzysztof Strzemeski.
Aleksander Walewski, miecznik sieradzki, 1 maja 1723 sprzedał wielu posiadłości, m.in. klucz mikuliniecki, ks. Jerzemu Aleksandrowi Lubomirskiemu. Poprzednimi właścicielami Mikuliniec byli synowie Marianny z Koniecpolskich Walewskiej, wojewodzianki parnawskiej, oraz jej męża Zygmunta, kasztelana rozpirskiego, prawne sukcessorowie Jana Aleksandra Koniecpolskiego.
16 grudnia 1758 król August III potwierdził prawa miejskie, których później austriackie władze zaborcze nie podtrzymały. W 1840 roku hrabia Mieczysław Rey uruchomił browar. Na przełomie XIX i XX wieku około połowy - z 4 tysięcy mieszkańców - stanowili Żydzi, resztę Polacy i Ukraińcy. W listopadzie 1918 Mikulińce znalazły się na obszarze proklamowanej przez Ukraińców Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. 27.11.1918 roku podczas wojny polsko-ukraińskiej doszło tu do przegranej przez polski oddział pułkownika Czesława Rybińskiego bitwy. W latach 1920-1939 miasto w powiecie tarnopolskim, województwo tarnopolskie. Liczba ludności spadła, miejscowość miała charakter letniskowy. W ramach reformy administracyjnej 1.08.1934 utworzono Gminę Mikulińce. Po agresji ZSRR na Polskę - obszar ten włączono do Ukraińskiej SRR. W roku 1942 Niemcy wywieźli miejscowych Żydów do obozów zagłady. Po zakończeniu wojny władze radzieckie wysiedliły większość ludności polskiej na Dolny Śląsk.
Podczas okupacji pozbawione praw miejskich i włączone do wiejskiej gminy Mikulińce.
Mapa - Mikulińce (Mykulyntsi)
Mapa
Kraj (państwo) - Ukraina
Waluta / Język (mowa)
ISO | Waluta | Symbol | Cyfry znaczące |
---|---|---|---|
UAH | Hrywna (Ukrainian hryvnia) | â‚´ | 2 |
ISO | Język (mowa) |
---|---|
PL | Język polski (Polish language) |
RU | Język rosyjski (Russian language) |
UK | Język ukraiński (Ukrainian language) |
HU | Język węgierski (Hungarian language) |